Люблю я все-таки вещи, от которых душа сначала сворачивается, а потом разворачивается. Я прямо-таки от них черпаю вдохновение. Могу даже их не заметить, когда у всех это мейнстрим, а потом распробовать.

Смотрю сейчас в третий уже раз сериал "Великолепный век", и в третий раз злюсь на Мерьем Не, ну нельзя бросать такой проект, что ж вы так, барышня) Ну да что теперь говорить, не вернешься же назад.

На фоне этого сериала мне стал интересен турецкий. Выучить я его вряд ли выучу, но стала прислушиваться к этой тарабарщине) Отдалееееено-отдаленно схож с татарским и звучит как проклятия, но драматические сцены сыграны прекрасно) Жаль, у нас так не умеют и не хотят

А еще я испытываю особенную гордость от того, что Хюррем - славянка. Хотя славяне ой какие разные... но все-таки.

Ну и пусть повисит для красоты)

Ben Alexandra la Rossa, osmanlı sarayına satılmış rutenyalı köle.
17 yaşında dünyanın kederini, zalimliğini öğrenmiş
Bir günde bin yaş almış, yaşamaktan caymış, kadersiz, kimsesiz Alexandra.

Ben Alexandra la Rossa,
Kederimi kimseye söylemedim, paylaşmadım,
Canımı yakan her şeye kahkaha ile cevap verdim.
Gözyaşımı sadece ailem için akıttım.
Bu köle kızdan bir sultan yaratıp kadere karşı koydum.

Ben Hürrem,
Sultan Süleyman’ın kölesi, cariyesi, sultanı,
Beş evladının anası, nikahlı karısı Hürrem.

Ben Hürrem,
Mehmet’in, Mihrimah’ın, Selim’in, Beyazıt’ın, Cihangir’in talihli anası.
Haseki Hürrem Sultan.

Evlatlarım, ben size, kendime bir söz verdim, yemin ettim.
Vaktiyle diz çöktüğüm, etek öptüğüm, af dilediğim herkes. Gün gelecek benim önümde diz çökecek dedim.
Işte o günler geldi çattı.
Bana türlü cefayı, kederi, eziyeti layık gören düşmanlarımın sonu geldi.
Artık korksunlar benden!

Zira aldıkları her nefesi zehir edeceğim onlara.
Ateş olup üzerlerine yağacağım,
Harem ne ki?
Dünyayı ben yöneteceğim!